Μεγάλη ἡ χάρη τῆς Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου. Εὐχαριστῶ γιά τό θαῦμα πού ἔκανε σέ μένα καί στήν κορούλα μου.

Ἐνῶ ἤμουν καλά, ξαφνικά ἔπαθα μία φοβία ἀπό ἕνα σεισμό πού ἔγινε στήν περιοχή ὅπου ἔμενα. Τότε ἄρχισε καί τό μαρτύριο τῆς ὑγείας μου, ἐπειδή ἔπαθαν τά νεῦρα τοῦ ἐγκεφάλου μου καί πονοῦσα τόσο πού δέν μποροῦσα νά κοιμηθῶ. Ἐπί ἕξη (6) μῆνες ἡ καθημερινότητα τῆς ζωῆς μου ἔγινε ἕνα μαρτύριο.

Πῆγα στόν γιατρό καί μοῦ ἔδωσε κάτι χάπια, ἀλλά μοῦ εἶπε ὅτι τό πρόβλημα τῶν νεύρων στό κεφάλι δέν εἶναι ἁπλό πρᾶγμα, λόγῳ τοῦ ὅτι ὅλο τό σῶμα μας λειτουργεῖ ἀπό τόν ἐγκέφαλό μας.

Καί μέ διαβεβαίωσε ὅτι τά χάπια ἔπρεπε νά τά παίρνω γιά χρόνια.

Ἔκανα τήν θεραπεία γιά ἕνα διάστημα καί συνῆλθα λίγο, ἀλλά μόλις σταματοῦσα τά χάπια τό πρόβλημα ὑγείας ξαναεμφανιζόταν.

Τότε πῆρα τήν μεγάλη ἀπόφαση νά παρακαλέσω μέ μεγάλη πίστη τήν Ἁγία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, νά πετάξω τά χάπια καί νά ἀφεθῶ σέ ἐκείνη. Ἤθελα δέ νά κάνω καί ἕνα δεύτερο παιδάκι, ἀλλά τό πρόβλημα ὑγείας μου δέν μοῦ τό ἐπέτρεπε.

Τότε τῆς εἶπα μέ δάκρυα στά μάτια πώς ἐάν μείνω ἔγκυος τό παιδάκι πού θά κάνω θά τοῦ δώσω τό ἅγιο ὄνομά της.

   Ἀμέσως ἔμεινα ἔγκυος καί καθόλη τήν ἐγκυμοσύνη μου ἡ Ἁγία μέ στήριζε καί μοῦ ἔδινε δύναμη, γιατί κάθε φορά πού ἄλλαζα μήνα τήν ἔβλεπα σέ ὅραμα καί μοῦ ἔδειχνε σάν σέ μιά γιγαντοοθόνη ὑπερήχου πώς μεγάλωνε τό μωρό μου καί μοῦ ἔλεγε «Κύτταξε πῶς μεγαλώνει τό παιδί σου, ἡ Χρυσοβαλάντου σου καί εἶναι ὑγιής». 

  Καί ἔτσι γέννησα ἕνα χαριτωμένο ὑγιές κοριτσάκι, τήν
Χρυσοβαλάντου μου.

Μετά ἀπό τήν γέννηση τῆς Χρυσοβαλάντου μου ἡ Ἁγία ἄρχισε καί τήν ἔντονη θεραπεία τῶν νεύρων τοῦ ἐγκεφάλου μου.

Εἶδα λοιπόν στόν ὕπνο μου πάλι τήν χάρη της καί ἀφοῦ μέ ἔφερε μπροστά σέ ἕνα νεροχύτη, σκύψε μοῦ εἶπε ἐδῶ καί ἄρχισε νά μέ χτυπᾶ στήν σπονδυλική στήλη καί μέ μιά γλυκειά φωνή νά μοῦ λέει:

«Φτύσε, παιδί μου, μήν σταματᾶς. Συνέχισε νά φτύνης καί μή φοβᾶσαι, φτύνε...». Καί ἄρχισα νά βγάζω ἀπό τό στόμα κάτι κίτρινα ὑγρά καί ὅταν ξύπνησα ἔνιωσα ἀνάλαφρο πολύ τό κεφάλι μου καί πίστευσα ὅτι ἡ Ἁγία μέ ἐλευθέρωνε μέ αὐτό τόν τρόπο ἀπό τήν ἀρρώστεια μου.

Καί ἀπό τότε ἄρχισα νά νοιώθω ἔντονα τήν παρουσία τῆς Ἁγίας καί νά αἰσθάνομαι πιό ὑγιής. Γιατί ὅποτε κατά διαστήματα ἔβλεπα στόν ὕπνο μου δυό κρινοστάλακτα χέρια νά ἔρχονται καί νά θέλουν νά σφίγξουν τό κεφάλι μου, ξυπνοῦσα, ἀλλά καί –ὤ τοῦ θαύματος!– ἡ Ἁγία ἄρχιζε τήν ἐντατική θεραπεία τοῦ κεφαλιοῦ μου. Καί ποιά ἦταν αὐτή ἡ θεραπεία; Ἀκούσατε νά ἐκπλαγῆτε.

Ἔνοιωθα ὅτι ἕνα πρᾶγμα σάν ἕνα ἠλεκτρικό τρυπανάκι διαπερνοῦσε κυκλικά τό ὀπίσθιο μέρος τοῦ κεφαλιοῦ μου καί ἐγώ ἔνιωθα ἕνα γλυκό πόνο μόνο στά νεῦρα τοῦ κεφαλιοῦ μου, καί εἶχα τήν αἴσθηση σάν νά ἐπουλώνεται μιά πληγή.

Καί ἐνῶ ἐγώ ξυπνοῦσα καί μετά τήν πρωϊνή προσευχή μου, συνέχιζα νά αἰσθάνομαι τήν μέ αὐτό τόν τρόπο θεραπεία τῶν νεύρων μου ἀπό τήν Ἁγία, ἡ ὁποία διαρκοῦσε πότε μισή ὥρα καί πότε τρία τέταρτα, ἔλεγα: «Ἁγία μου, ἐσύ κάνε τήν θεραπεία μου καί ἐγώ τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ μου. Σ’ ἀγαπῶ πολύ».

Ἡ θεραπεία μου ἀπό τήν Ἁγία μου συνεχίζεται ἀκόμα καί τώρα μετά ἀπό τόσα χρόνια, ἀφοῦ ἡ Χρυσοβαλάντου μου εἶναι 15 χρονῶν, καί δοξάζω τόν Θεό πού μοῦ ἔστειλε θεράποντα ἰατρό τήν Μεγάλη Ἰαματική Ἁγία Του Εἰρήνη Χρυσοβαλάν-του.

Καί ἕνα ἄλλο θαῦμα θά σᾶς ἀναφέρω πού μέ συγκλόνισε καί ἔχει σχέση μέ τήν κόρη μου τήν Χρυσοβαλάντου.

Εἴχαμε πάει γιά νά γευματίσουμε σέ μιά ταβέρνα οἰκογενειακῶς καί ἡ Χρυσοβαλάντου μου ἦταν τότε σχεδόν δύο (2) χρονῶν καί ἔπαιζε πιό δίπλα ἀπό ἐμᾶς.

Στήν ταβέρνα ὅμως αὐτή ὑπῆρχε μιά τρύπα ὅπου εἶχε ὕψος περίπου δύο (2) μέτρα. Ἡ ταβέρνα ἦταν ψηλή καί ἀπό ἐκεῖ πετοῦσαν τίς κάσες ἀπό τίς μπύρες καί τά κρασιά, ὅταν τελείωναν, γιά νά μήν ἀνεβοκατεβαίνουν οἱ ὑπάλληλοι.

Ἐνῶ καθόμασταν καί τρώγαμε ἐγώ εἶχα τόν φόβο νά μήν πέσει ἀπό ἐκεῖ ἡ μικρή μου καί τήν πρόσεχα πολύ, ἀλλά σέ μιά στιγμή μοῦ ξέφυγε τό παιδί καί ἔπεσε ἀπό ἐκείνη τήν τρύπα.

Ὅλοι ἐκείνη τήν ὥρα στάθηκαν σοκαρισμένοι καί ἐγώ ἔπαθα τέτοιο σόκ πού στάθηκα σάν ἀπολιθωμένο ἄγαλμα καί μόνον βρῆκα τήν δύναμη νά φωνάξω δυνατά: «Tό παιδί μου πρόφθασε καί σῶσε, Ἁγία μου Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου». Ἡ Χρυσοβαλάντου δέν ἀκούστηκε καθόλου νά κλαίει. Τότε ὁ ἄνδρας μου σοκαρισμένος καί ἐκεῖνος πῆγε νά δεῖ τί συνέβηκε στό παιδί μας.

Καί τό εἶδε, –ὤ τοῦ θαύματός σου, Μεγάλη μου Ἁγία–, Ἐσύ πού τρέχεις σάν τόν χρυσόφτερο ἀετό, ὅπως τό ἀναφέρει σέ ἕναν ὕμνο πού σοῦ ἔχει γράψει μιά Μοναχή σου,

Χρυσόφτερος οὖν ἀετός

τρέχεις καί Σύ, Ἁγία

κι’ ὅπου φωνοῦν τήν κλῆσιν σου,

χρυσώνεις τάς καρδίας

τό εἶδε, λέω, πέρα ἀπό τίς πεταμένες κάσες νά κάθεται ὀκλαδόν καί νά γελάει περιμένοντας καί χωρίς ἴχνος αἵματος ἤ τραυματισμοῦ.

Τό βράδυ ἐκεῖνο παρακάλεσα τήν Ἁγία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου νά μοῦ ἔδινε ἕνα σημάδι μήπως τό παιδί μου εἶχε πάθει κάτι ἐσωτερικό, ἐνῶ τό πῆγα σέ γιατρό καί τό ἐξέτασε καί μοῦ ἀπήντησε ὅτι ἡ μικρή μου ἦταν καλά, δέν παρουσίαζε τίποτε τό ἀνησυχητικό.

Βλέπω λοιπόν πάλι στόν ὕπνο μου τήν Ἁγία καί μοῦ εἶπε: «Μή στεναχωριέσαι, ἡ Χρυσοβαλάντου σου εἶναι τελείως ὑγιής. Ἐγώ ἤμουν ἐκεῖ καί τήν πῆρα στήν ἀγκαλιά μου –καί μοῦ δείχνει τήν ἀγκαλιά της μέ τά κάτασπρα κρινοστάλακτα χέρια της– καί τήν κράτησα μέχρι κάτω».

Καί συνέχισε νά μοῦ λέει: «Τό παιδί ἦταν μικρό καί τό ὕψος ἦταν μεγάλο. Ἐάν ἦταν ἄλλο παιδί θά ἦταν στό Νοσοκομεῖο τώρα.

Πρέπει νά γνωρίζεις οτι ολα τά παιδάκια τά αγαπω, αλλά ενα περισσότερο τά Χρυσοβαλαντάκια μου καί οτι ειμαι δίπλα τους καί τά προστατεύω μιά ζωή».

Τότε πήραμε τήν ἀπόφαση νά ἔλθουμε οἰκογενειακῶς στή χάρη της στό Μοναστήρι, νά προσκυνήσουμε τήν θαυματουργό Εἰκόνα της καί νά τήν εὐχαριστήσουμε. Σκέφθηκα ὅμως νά μήν πάρω μαζί μου τήν Χρυσοβαλάντου, γιατί δέν ἤθελα ἐπειδή ἦταν μικρό νά ταλαιπωρηθῆ στό ταξίδι.Μέ παίρνει ὅμως τηλέφωνο ἡ νονά της καί μέ κλάματα μοῦ εἶπε ὅτι εἶδε μιά μαυροφόρα Ἁγία νά τῆς λέει: «Εἶμαι ἡ Ἁγία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου καί νά πεῖς στήν Βαρσάμω πώς ἐάν δέν πάρει μαζί της τήν Χρυσοβαλάντου νά μήν ἔρθει καθόλου». Στήν διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ καί στό Μοναστήρι ἡ μικρή μου ἦταν ἕνα ἀγγελούδι.

Ἁγία μου Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, εἶσαι ἡ προστάτιδα τῆς οἰκογένειάς μου. Πάντα θά δοξάζουμε τόν Θεό πού σέ πλούτισε μέ τήν θαυματουργό αὐτή χάρη καί θά σοῦ εἴμεθα εὐγνώμονες ἐφ’ ὅρου ζωῆς. Μεγάλη ἡ χάρη σου. Ἀμήν.

Ἡ εὐεργετηθεῖσα

Βαρσάμω Δερμεντζάκη

Σέρρες

Ἡ μικρή Χρυσοβαλάντου
μέ τήν εὐεργετηθεῖσα μητέρα της
κ. Βαρσάμω Δερμεντζάκη